ΤΟ ΦΥΤΩΡΙΟ ΕΛΙΑΣ , ΤΥΠΟΥ ΓΛΑΣΤΡΑΣ από ΑΓΡΙΕΛΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ και ΞΕΚΙΝΗΣΕ απο την ΤΡΑΓΑΝΑ Φθιώτιδας, 135 χιλιόμετρα απο την ΑΘΗΝΑ.
Από το 1970 προμηθεύουμε φυτώρια ελιάς από γνήσια αγριελιά, σε όλη την Ελλάδα , για αντοχή και γρήγορη παραγωγή!
Για το 2015-2016 - 2017 στην ίδια τιμή από το 2007, μονοετή 5,00-5,50 - διετή 6,00-6,50 - τριετή 7 και 4-5 ετών 10-14,00 ευρώ. Μεγάρων για αντοχή και έξτρα παρθένο λάδι - Αμφίσης για κονσερβολιά και παρθένο ελαιόλαδο , Καλαμών για την πιο εμπορεύσιμη βρώσιμη και όλες οι ποικιλίες της Ελλάδας !
Από φέτος διατίθεται και αγριελιά έως 2 ετών, 4,50 -5,50 ευρώ ,για καλλιέργεια αγριελιάς , που το λάδι της είναι επικερδές (40-70 ευρώ το λίτρο) !
ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΙΚΑ ΦΥΤΑ ΕΛΙΑΣ 5 - 6 - 7 - 8 - 9 -10 - 15 - 20 - 28 ετών από 35-70-90-140 ευρώ έως -700-1400 ΤΗΛ. 2233092368 - 6936950699 - 6936882064
Η ελιά σίγουρα μ΄ αυτόν τον τρόπο αποδίδει καρπό από τον 3ο-4ο χρόνο και είναι ανθεκτική σε παγετό και καύσωνα !!! αντίθετα με μοσχεύματα και παραφυάδες που κάνουν φθηνότερα (2-3-4 ευρώ), τα φυτώρια ελιάς με μοσχεύματα και παραφυάδες, έχουν καρπό μετά από 9 - 15 χρόνια και δεν αντέχουν.....
Γι αυτό ΠΡΟΣΟΧΗ στο τι αγοράζετε.... ...ένα απλό τεστ είναι να βγάλετε 1 ελιά (από την γλάστρα της) και θα δείτε αν είναι από αγριελιά .... αν είναι αγριελιά , το ριζικό σύστημα θα είναι χονδρό τουλάχιστον σαν μια γροθιά και περισσότερο και με σχηματισμένο κορμό που είναι εμβολιασμένος... άν έχει απλά λίγα "μουστάκια" είναι μόσχευμα..... γι αυτό αξίζει να την χαλάσετε (την γλάστρα του) επιτόπου , ενός δενδρυλλίου αξίας 3 ή 5 ευρώ για να δείτε....
προσοχή η τιμή του μπορεί να είναι και ίδια με την ελιά απο αγριελιά (5.50 -7 ευρώ) αλλά η ελιά δεν είναι ίδια ....δείτε το ριζικό σύστημα......της αγριελιάς είναι 15-20 φορές μεγαλύτερο.
Η Αγριελιά είναι θάμνος μακρόβιος, στην ουσία αθάνατος ,αυτό είναι ένα προσόν που μεταφέρεται στο δένδρο που κάνουμε από αγριελιά και γι΄αυτό αντέχει .
Έχει πολλά κλαδιά, στρεβλά που όταν ξεραθούν δημιουργούνται παραβλαστήματα από το υπόγειο τμήμα του βλαστού και το δένδρο συνεχίζει τη ζωή του. Τα φύλλα της είναι μικρά, αντίθετα, βραχύμισχα, ωοειδή, με σκουροπράσινο χρώμα από πάνω και αργυρόλευκο από κάτω. Το αργυρό χρώμα στο κάτω μέρος του φύλλου της ελιάς οφείλεται στο μεγάλο αριθμό πολυκύτταρων λεπιοειδών τριχών που υπάρχουν στην κάτω επιδερμίδα. Οι καρποί της είναι μικρές μαύρες δρύπες που παράγουν εξαιρετικής ποιότητας λάδι. Είναι το ονομαστό "αγριόλαδο", που χρησιμοποιείται στη λαϊκή ιατρική ως φάρμακο, σε δερματικές και άλλες παθήσεις. .
Φυτώριο οικογενειακό , αυτό , των γονιών του αρχιτέκτονα Αργύρη Α. Αλεξίου , και θα μας βρείτε στην πλατεία του χωριού , απέναντι από το δημοτικό σχολειό , 300μ. από τον κόμβο της εθνικής οδού , για όσους έρχονται από Λαμία, Θεσσαλία κλπ προκειμένου να αποφύγουν τα διόδια πρέπει να βγαίνουν στον ΄κόμβο Αταλάντης και να παίρνουν αριστερά τον παράδρομο παράλληλα της Ε.Ο. και στα 7 χλμ θα βρείτε το χωριό.
Το φυτώριο είναι εκτός χωριού , ελάτε να σας το δείξουμε και να διαλέξετε!!.
Τα φυτώρια ελιάς στην Τραγάνα από αγριελιά, που γίνονται από την μικρή οικογενειακή γεωργική επιχείρηση των γονιών του αρχιτέκτονα Αργύρη Αλεξίου (τηλ. 6936950699) εδώ και 45 χρόνια, από το 1970 , γίνoνται ακόμη με τον παραδοσιακό τρόπο... με εμβολιασμό αγριελιάς για καλύτερα αποτελέσματα πιο γρήγορη καρποφορία και μεγάλη αντοχή στο ψύχος....και την ξηρασία.Τα ελαιόδενδρα, που αναπτύσσονται στο φυτώριο μας, είναι ήδη προσαρμοσμένα στις εδαφολογικές και κλιματολογικές συνθήκες του τόπου μας, με αντοχή έως και -21o C και περισσότερο, αρκεί το μπόλι να φυτευτεί κι αυτό τουλάχιστον 10-15 πόντους στο έδαφος και συνολικά 30- 40 πόντους.Το οικογενειακό μας παραδοσιακό φυτώριο ΕΦΟΔΙΑΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΦΥΤΩΡΙΑ της περιοχής της Στερεάς Ελλάδας και γίνεται πώληση ελαιόδεντρων σε όλους σας χονδρική, από 5 - 6 ευρώ κρατώντας τις τιμές χαμηλά από το 2007..
Το παραδοσιακό μας ( από το 1970) φυτώριο ελιάς του πατέρα μου , μου έμαθε πολλά , η δυναμικότητα του δικού μας φυτωρίου ελιάς φτάνει τα 25.000 δενδρύλλια ετησίως,με την σύγχρονη μέθοδο "τύπου γλάστρας " από αγριελιά .....έχει όλες τις ποικιλίες , αμφίσσης, μεγάρων, καλαμών. κορωναίικη, Χαλκιδικής κλπ.
...και ξεκινάνε οι τιμές για το 2011-14 μονοετή 5,00 - 5,50 ευρώ ύψους 1,00 - 1,20 μ. και διετή 5,60 - 6,30 ευρώ ύψους 1,40 - 1,80 μ. και 7 ευρώ τα τριετή και 4ετη, που δεν συνιστούνται τα 3ετη και 4ετη για φύτευση στο χωράφι αλλά μόνο στο σπίτι ,στον κήπο, για διακόσμηση ή γενικά όπου υπάρχει ευκολία για πότισμα, κατευθείαν από το κτήμα - Φυτώριο μας , χονδρική τιμή σε όλους ή σας τα μεταφέρουμε εμείς με επιβάρυνση 20 λεπτά το χιλιόμετρο(τα καύσιμα)... σε ολη την ΕΛΛΑΔΑ και το ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ...
απο το φυτώριο ελιάς Α.Α.ΑΛΕΞΙΟΥ στην ΤΡΑΓΑΝΑ ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ....κινητό 0030/6936950699 - σταθερο 2233092368 / 2233080655....
Η καλλιέργεια γίνεται σε εκτάσεις ελεγμένες από ειδικούς γεωπόνους και υπηρεσίες του υπουργείου γεωργίας και έχει ο κάθε καλλιεργητής την άδεια του και τον αριθμό μητρώου καλλιεργητή ελαιοδενδρύλιων .
Η δυναμικότητα των φυτωρίων ξεκινά απο 3.000 και φτάνει τα 150.000 δενδρύλλια ετησίως και γενικότερα στην Τραγάνα 1.000.000 δένδρα τουλάχιστον .
Σε ένα περίπου μήνα όταν ο μικρός καρπός έχει το μέγεθος σκαγιού 3 – 4 χιλιοστών ραντίζουμε για την καρπόβια (και ίσως πιο επικίνδυνη) γενιά του πυρηνοτρήτρη με διάφορα προϊόντα που θα αναφερθούν αργότερα
Για το Δάκο ξεκινάμε με έναν ψεκασμό σύμφωνα με τις οδηγίες των Γεωργικών προειδοποιήσεων. Η εποχή αυτή είναι γύρω στα τέλη Ιουλίου. Μπορούμε να ψεκάσουμε με dimethoate ή άλλα κατάλληλα σκευάσματα. Γύρω στα τέλη Αυγούστου μπορούμενα αναρτήσουμε τις παγίδες (από μία σε κάθε δένδρο εξωτερικής σειράς και κάθε δεύτερο δένδρο στις εσωτερικές σειρές) που θα πρέπει να αντικατασταθούν μετά από 2 μήνες εφόσον οι συνθήκες το απαιτούν.
Το Σεπτέμβριο με τις πρώτες βροχές ραντίζουμε με χαλκούχο ή άλλο κατάλληλο μυκητοκτόνο για το κυκλοκόνιο εφόσον όμως η συγκομιδή πρόκειται να γίνει μετά από 30 μέρες. Μετά τη συγκομιδή, επαναλαμβάνουμε τον ψεκασμό με χαλκό σε δυνατή δόση, όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-20º.
Καλλιέργεια
Η καλλιέργεια της ελιάς για εμπορική εκμετάλλευση γίνεται γενικά σε δύο ζώνες μεταξύ 30ο και 45΄βόρειο γεωγραφικό πλάτος και 30ο και 40ο νότιο γεωγραφικό πλάτος όπου επικρατούν οι κατάλληλες κλιματικές συνθήκες για την ανάπτυξη και την καρποφορία της και γενικότερα στην Μεσόγειο.
Η ελιά είναι από τα λίγα αειθαλή καρποφόρα που χρειάζονται την επίδραση του ψύχους για να ανθίσουν. Οι οφθαλμοί που σχηματίζονται το καλοκαίρι έχουν ανάγκη από χαμηλές θερμοκρασίες το φθινόπωρο και το χειμώνα για να διαφοροποιηθούν σε ταξιανθίες. Όλες οι ποικιλίες δεν είναι το ίδιο απαιτητικές στο χειμερινό ψύχος οι πιο απαιτητικές είναι οι ποικιλίες «Χαλκιδικής» και «Αμφισσας», ενώ άλλες, όπως η «Κορωνέικη» και η «Μεγαρίτικη», έχουν ελάχιστες απαιτήσεις. Ο σχηματισμός ανθοταξιών αρχίζει τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο και ολοκληρώνεται σε 8 εβδομάδες.
Μετά τη γονιμοποίηση αυξάνονται τα τοιχώματα της ωοθήκης και σχηματίζεται ο καρπός. Από την καρπόδεση μέχρι να αναπτυχθεί και να ωριμάσει ο καρπός μεσολαβούν 6-7 μήνες.
Γενικά η καρποφορία της ελιάς είναι συχνά ακανόνιστη σε μερικές περιοχές, κυρίως όπου δεν πραγματοποιείται λίπανση και άρδευση, η καρποφορία κάθε δύο χρόνια, είναι ο κανόνας. Τα δένδρα μπορεί να αποδώσουν μεγάλη σοδειά τον ένα χρόνο και ούτε καν να ανθίσουν τον επόμενο.
Η ελιά δεν είναι απαιτητικό δένδρο όσον αφορά το έδαφος. Μπορεί να αναπτυχθεί και σε σχετικά ξηρά και φτωχά χαλικώδη και ασβεστώδη εδάφη. Οι περισσότεροι ελαιώνες στην Ελλάδα έχουν αναπτυχθεί σε τέτοια φτωχά εδάφη, όπου με δυσκολία αναπτύσσονται άλλα καρποφόρα δένδρα. Καλύτερα όμως αναπτύσσεται και αποδίδει σε βαθιά αμμοπηλώδη εδάφη που διαθέτουν καλή υγρασία και αποστραγγίζουν καλά.
Στην περίπτωση δημιουργίας ενός ελαιώνα από νεαρά φυτά, αρχικά προετοιμάζεται το έδαφος ώστε να διευκολυνθεί η εφαρμογή διαφόρων καλλιεργητικών περιποιήσεων και να αναπτυχθούν καλύτερα τα δένδρα. Εάν το έδαφος παρουσιάσει κλίση, η φύτευση γίνεται κατά τις ισοϋψείς καμπύλες για να αποφεύγεται η διάβρωση. Σε περιοχές η μεγάλη κλίση η φύτευση γίνεται σε αναβαθμίσεις. Πριν από τη φύτευση γίνεται πάντα ένα βαθύ όργωμα για να διευκολυνθεί η ανάπτυξη του ριζικού συστήματος σε μεγάλο βάθος. Μερικές φορές στο βαθύ όργωμα προσθέτουμε λιπάσματα, κυρίως φωσφορικά και καλιούχα, για να δημιουργηθεί ένα απόθεμα θρεπτικών στοιχείων στη ζώνη ανάπτυξης των ριζών καθώς τα λιπάσματα αυτά δε φτάνουν ως το ριζόστρωμμα με επιφανειακή λίπανση επειδή κατακρατούνται στα επιφανειακά στρώματα. Ακολουθεί ισοπέδωση για να διευκολυνθεί η εφαρμογή άλλων περιποιήσεων αργότερα.
Τα δενδρύλλια φυτεύονται σε μεγάλη απόσταση το ένα(7μΧ7μ) από το άλλο γιατί αναπτύσσουν μεγάλη κόμη και όταν δέχονται σκιές δεν καρποφορούν ικανοποιητικά , συνήθως 25-28 δένδρα ανά στρέμμα .
Τα τελευταία χρόνια έχουν διαδοθεί οι χαμηλές θαμνώδεις μορφές με πυκνές (4μΧ4μ)φυτεύσεις γιατί προσφέρονται για εντατική εκμετάλλευση.
Επειδή ορισμένες ποικιλίες είναι αυτόστειρες για καλύτερη σταυρογονιμοποίηση φυτεύονται 2-3 ποικιλίες μαζί. Στα πρώτα χρόνια μετά την εγκατάσταση του ελαιώνα γίνονται συχνές αρδεύσεις 3-5 το καλοκαίρι και ψεκασμός για την "μύγα" που τρώει τους τρυφερούς βλαστούς και ξεραίνει στο τέλος το δένδρο - και απομακρύνονται τα ζιζάνια, με σκοπό να μπουν τα δενδρύλλια νωρίς στην καρποφορία.Καλύτερη περίοδος φύτευσης ειναι από μέσα ΟΚΤΩΒΡΗ ΝΟΕΜΒΡΗ, ΔΕΚΕΜΒΡΗ , ΓΕΝΑΡΗ ,ΦΛΕΒΑΡΗ,ΜΑΡΤΙΟ.
Οι ελαιώνες που είναι σε ξηρικά εδάφη απαιτούν συχνά φρεζαρίσματα για την καταστροφή των ζιζανίων, απαίτηση επικίνδυνη γιατί καταστρέφει τις επιφανειακές ρίζες των δένδρων. Γι' αυτό αφήνεται η βλάστηση να αναπτυχθεί το χειμώνα και παραχώνεται νωρίς,ΦΛΕΒΑΡΗ-ΜΑΡΤΗ πριν αρχίσει να ανταγωνίζεται τα δένδρα σε νερό και θρεπτικά στοιχεία. Γενικά η λίπανση έχει μεγάλη επίδραση τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα της παραγωγής. Η ελιά χρειάζεται κάλιο, φώσφορο και ανάλογο άζωτο. Χρειάζεται επίσης ασβέστιο. Η οργανική λίπανση (κοπριά καλά χωνεμένη, καθώς και χλωρή λίπανση) είναι πολύ αποτελεσματική αφού συμπληρωθεί και με υπερφοσφωρικά και καλιούχα λιπάσματα.
Μεγάλη σημασία για την ελαιοπαραγωγή έχουν και οι αρδεύσεις. Η ελιά είναι ανθεκτική στην έλλειψη υγρασίας, παρουσιάζει όμως μειωμένες αποδόσεις. Η έλλειψη εδαφικής υγρασίας κατά την περίοδο από τον σχηματισμό των ταξιανθών έως την καρπόδεση είναι ο σπουδαιότερος παράγοντας ακαρπίας. Σε περιοχές με μεσογειακό κλίμα, που οι περισσότερες βροχοπτώσεις είναι από το φθινόπωρο μέχρι τις αρχές της άνοιξης, σπάνια παρουσιάζεται έλλειψη εδαφικής υγρασίας κατά την κρίσιμη περίοδο, σε αυτές όμως τις σπάνιες περιπτώσεις 1-2 αρδεύσεις έχουν ευνοϊκή επίδραση. Επίσης 2-3 ποτίσματα κατά τη θερινή περίοδο είναι πολύ ωφέλιμα στην καρποφορία.
Πολύ σημαντική επίδραση στην ελαιοπαραγωγή έχει το κλάδευμα, γιατί, με αυτό, το δέντρο διαμορφώνεται και προσαρμόζεται καλύτερα στις δυνατότητες του περιβάλλοντος, ενώ συγχρόνως διευκολύνεται η συλλογή του καρπού, η καταπολέμηση ασθενειών κ.ά. Το κλάδευμα αποβλέπει στον όσο το δυνατό μετριασμού του ύψους του δέντρου. Πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα είναι το κύπελλο. Τα δενδρύλλια κλαδεύονται αμέσως μετά την φύτευση σε ύψος 70-80 εκατοστόμετρα,, τα μονοετή , από το έδαφος. Επιδίωξη κατά τα πρώτα χρόνια είναι η δημιουργία πλάγιων βλαστών με 3-5 βασικούς βραχίονες γύρω από έναν κεντρικό άξονα, ο οποίος αργότερα αφαιρείται. Στα επόμενα χρόνια, ώσπου το δένδρο να μπει στην καρποφορία, το κλάδευμα περιορίζεται στο ελάχιστο. Με την είσοδο στην καρποφορία, αν δε γίνονται σοβαρές επεμβάσεις, το δέντρο παίρνει τελικά το ελεύθερο σφαιρικό σχήμα. Δεδομένου ότι μόνο τα καλά αεριζόμενα και φωτιζόμενα κλαδιά, ανθοφορούν και καρποφορούν, και ιδιαίτερα αυτά που βρίσκονται στην περιφέρεια, οι περισσότεροι από τους βλαστούς που αναπτύσσονται στο εσωτερικό των βραχιόνων αφαιρούνται. Η ελιά ανθοφορεί και καρποφορεί σε διετή κλαδιά. Για την αποφυγή της ανά διετία καρποφορίας (παρεκαυτοφορία) πρέπει να εφαρμόζεται, εκτός από το κλάδεμα για τη συντήρηση του σχήματος, βλαστολόγημα, καθώς και καθάρισμα, με την αφαίρεση των λαίμαργων, των ξερών και των πυκνών κλαδιών.
Πολλαπλασιασμός
Η ελιά πολλαπλασιάζεται τόσο με αγενή πολλαπλασιασμό, με μοσχεύματα και παραφυάδες, όσο και με εγγενή, με σπόρο. Τα δενδρύλλια που προέρχονται από σπόρο εμβολιάζονται πάντα, γιατί οι σπόροι δεν αποδίδουν την ποικιλία του μητρικού δέντρου από την οποία έχουν προέλθει. Ο εγγενής πολλαπλασιασμός δε χρησιμοποιείται ευρέως, κυρίως γιατί τα δενδρύλλια μένουν πολλά χρόνια στο φυτώριο μέχρι να αναπτυχθούν και γιατί δίνει δενδρύλλια ανομοιόμορφα όσον αφορά τη ζωηρότητα βλάστησης, κάτι που αποτελεί μειονέκτημα για τους σύγχρονους ελαιώνες.
Στην Ελλάδα είναι διαδεδομένος και ο πολλαπλασιασμός με εξημέρωση της άγριας ελιάς (Olea europea ssp. oleaster) που είναι ευρέως εξαπλωμένη και στοιχείο φυσικής βλάστησης στη Μεσόγειο.
Οι άγριες ελιές μεταφέρονται σε φυτώριο της ΤΡΑΓΑΝΑΣ και εμβολιάζονται . Οι εμβολιασμένες άγριες ελιές που αναπτύσσονται σε φυτώριο είναι γνωστές ως εμβολάδες. Καλό είναι να φυτεύονται δενδρύλια μονοετή-διετή διότι
αναπτύσσουν το δικό τους ριζικό σύστημα στο έδαφος ,εγκλιματίζονται στο τοπικό έδαφος και αντέχουν περισσότερο και καρποφορούν πιο γρήγορα.
Για τον πολλαπλασιασμό της ελιάς χρησιμοποιείται ευρέως ο αγενής πολλαπλασιασμός. Πιο διαδεδομένος είναι ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα σκληρού ξύλου (γροθάρια, τμήματα ώριμου βλαστού μετά το τέλος της βλαστικής περιόδου). Τα μοσχεύματα κόβονται από βραχίονες με μεγάλη διάμετρο, στρωματώνονται στο έδαφος ή σε σακούλες, όπου ριζοβολούν και βλαστάνουν μετά από μερικούς μήνες. Πιο μεγάλη επιτυχία έχουν τα μοσχεύματα που κόβονται από τον κορμό, κοντά στο λαιμό, όπου υπάρχουν υπερπλάσιες (γόγγροι). Οι γόγγροι αποκόπτονται, φυτεύονται και δίνουν πολλά έριζα φυτώρια, τα οποία αποσπώνται και φυτεύονται σε φυτώρια. Οι γόγγροι μπορεί να κόβονται σε κομμάτια, καθένα τους με ένα μέρος φλοιού (τα κούκα), που στρωματώνονται σε άμμο και αφού βλαστήσουν μεταφέρονται σε σακούλες ή φυτοδοχεία όπου ριζοβολούν.
Διαδεδομένος είναι και ο πολλαπλασιασμός με φυλλοβόλα μοσχεύματα που ριζοβολούν σε υδρονέφωση. Αυτά αποκόπτονται από ετήσιους βλαστούς και διαθέτουν 2-4 φύλλα.
- Πώς αναπτύσσεται η ελιά;
- Η ελιά είναι ένα εργοστάσιο, το οποίο παίρνει ενέργεια από τον ήλιο και ουσίες που τραβάει από τις ρίζες, και μετατρέπεται σε ξύλο. Ο καρπός της ελιάς, προέρχεται από τον οφθαλμό. Ο οφθαλμός, μπορεί το Φλεβάρη να μετατραπεί σε κλαδί, αν το δέντρο είναι κουρασμένο. Αν το δέντρο είναι ξεκούραστο, τότε μπορεί να κάνει καρπό. Τον Απρίλη και Μάη μήνα, γίνεται η άνθηση της ελιάς, και ανάλογα στα τέλη Απρίλη ή του Μάη η ελιά πρασινίζει.
Η καλλιέργεια γίνεται σε εκτάσεις ελεγμένες από ειδικούς γεωπόνους και υπηρεσίες του υπουργείου γεωργίας και έχει ο κάθε καλλιεργητής την άδεια του και τον αριθμό μητρώου καλλιεργητή ελαιοδενδρύλιων .
Η δυναμικότητα των φυτωρίων ξεκινά απο 3.000 και φτάνει τα 150.000 δενδρύλλια ετησίως και γενικότερα στην Τραγάνα 1.000.000 δένδρα τουλάχιστον .
Το μυστικό των παραδοσιακών καλλιεργητών για το ψύχος είναι ότι το χειμώνα από 20 Δεκέμβρη αν έχει καλό καιρό ή από τον Ιανουάριο στις Αλκυονίδες ψεκάζουμε με χαλκό σε δυνατή δόση.Επίσης ραντίζουμε με βορδιγαλειο πολτό μετά από μεγάλη παγωνιά η χαλαζόπτωση και μια φορά ( 1 ) Φεβρουαρίου έως ( 15 ) Μαρτίου.
Το Μάρτιο-Απρίλιο και όταν η θερμοκρασία ανέβει στους 15 – 20 βαθμούς, ψεκάζουμε πάλι με χαλκό σε χαμηλή δόση. Ο ψεκασμός αυτός συμπίπτει εποχιακά με την καταπολέμηση της βρωμούσας (καλοκόρης) με προϊόντα όπως το dimethoate. Συνδυάζουμε με διαφυλλικό λίπασμα που περιέχει και Βόριο.
Στις αρχές Μαΐου και όταν το πολύ 5% των ανθέων είναι ανοικτά ψεκάζουμε για την ανθόβια γενιά του πυρηνοτρήτη με βακίλους ή πυρεθρίνες. Συνδυάζουμε με διαφυλλικό λίπασμα που περιέχει και Βόριο.Σε ένα περίπου μήνα όταν ο μικρός καρπός έχει το μέγεθος σκαγιού 3 – 4 χιλιοστών ραντίζουμε για την καρπόβια (και ίσως πιο επικίνδυνη) γενιά του πυρηνοτρήτρη με διάφορα προϊόντα που θα αναφερθούν αργότερα
Για το Δάκο ξεκινάμε με έναν ψεκασμό σύμφωνα με τις οδηγίες των Γεωργικών προειδοποιήσεων. Η εποχή αυτή είναι γύρω στα τέλη Ιουλίου. Μπορούμε να ψεκάσουμε με dimethoate ή άλλα κατάλληλα σκευάσματα. Γύρω στα τέλη Αυγούστου μπορούμενα αναρτήσουμε τις παγίδες (από μία σε κάθε δένδρο εξωτερικής σειράς και κάθε δεύτερο δένδρο στις εσωτερικές σειρές) που θα πρέπει να αντικατασταθούν μετά από 2 μήνες εφόσον οι συνθήκες το απαιτούν.
Το Σεπτέμβριο με τις πρώτες βροχές ραντίζουμε με χαλκούχο ή άλλο κατάλληλο μυκητοκτόνο για το κυκλοκόνιο εφόσον όμως η συγκομιδή πρόκειται να γίνει μετά από 30 μέρες. Μετά τη συγκομιδή, επαναλαμβάνουμε τον ψεκασμό με χαλκό σε δυνατή δόση, όταν οι θερμοκρασίες είναι 15-20º.
Καλλιέργεια
Η καλλιέργεια της ελιάς για εμπορική εκμετάλλευση γίνεται γενικά σε δύο ζώνες μεταξύ 30ο και 45΄βόρειο γεωγραφικό πλάτος και 30ο και 40ο νότιο γεωγραφικό πλάτος όπου επικρατούν οι κατάλληλες κλιματικές συνθήκες για την ανάπτυξη και την καρποφορία της και γενικότερα στην Μεσόγειο.
Η ελιά είναι από τα λίγα αειθαλή καρποφόρα που χρειάζονται την επίδραση του ψύχους για να ανθίσουν. Οι οφθαλμοί που σχηματίζονται το καλοκαίρι έχουν ανάγκη από χαμηλές θερμοκρασίες το φθινόπωρο και το χειμώνα για να διαφοροποιηθούν σε ταξιανθίες. Όλες οι ποικιλίες δεν είναι το ίδιο απαιτητικές στο χειμερινό ψύχος οι πιο απαιτητικές είναι οι ποικιλίες «Χαλκιδικής» και «Αμφισσας», ενώ άλλες, όπως η «Κορωνέικη» και η «Μεγαρίτικη», έχουν ελάχιστες απαιτήσεις. Ο σχηματισμός ανθοταξιών αρχίζει τον Ιανουάριο - Φεβρουάριο και ολοκληρώνεται σε 8 εβδομάδες.
Μετά τη γονιμοποίηση αυξάνονται τα τοιχώματα της ωοθήκης και σχηματίζεται ο καρπός. Από την καρπόδεση μέχρι να αναπτυχθεί και να ωριμάσει ο καρπός μεσολαβούν 6-7 μήνες.
Γενικά η καρποφορία της ελιάς είναι συχνά ακανόνιστη σε μερικές περιοχές, κυρίως όπου δεν πραγματοποιείται λίπανση και άρδευση, η καρποφορία κάθε δύο χρόνια, είναι ο κανόνας. Τα δένδρα μπορεί να αποδώσουν μεγάλη σοδειά τον ένα χρόνο και ούτε καν να ανθίσουν τον επόμενο.
Η ελιά δεν είναι απαιτητικό δένδρο όσον αφορά το έδαφος. Μπορεί να αναπτυχθεί και σε σχετικά ξηρά και φτωχά χαλικώδη και ασβεστώδη εδάφη. Οι περισσότεροι ελαιώνες στην Ελλάδα έχουν αναπτυχθεί σε τέτοια φτωχά εδάφη, όπου με δυσκολία αναπτύσσονται άλλα καρποφόρα δένδρα. Καλύτερα όμως αναπτύσσεται και αποδίδει σε βαθιά αμμοπηλώδη εδάφη που διαθέτουν καλή υγρασία και αποστραγγίζουν καλά.
Στην περίπτωση δημιουργίας ενός ελαιώνα από νεαρά φυτά, αρχικά προετοιμάζεται το έδαφος ώστε να διευκολυνθεί η εφαρμογή διαφόρων καλλιεργητικών περιποιήσεων και να αναπτυχθούν καλύτερα τα δένδρα. Εάν το έδαφος παρουσιάσει κλίση, η φύτευση γίνεται κατά τις ισοϋψείς καμπύλες για να αποφεύγεται η διάβρωση. Σε περιοχές η μεγάλη κλίση η φύτευση γίνεται σε αναβαθμίσεις. Πριν από τη φύτευση γίνεται πάντα ένα βαθύ όργωμα για να διευκολυνθεί η ανάπτυξη του ριζικού συστήματος σε μεγάλο βάθος. Μερικές φορές στο βαθύ όργωμα προσθέτουμε λιπάσματα, κυρίως φωσφορικά και καλιούχα, για να δημιουργηθεί ένα απόθεμα θρεπτικών στοιχείων στη ζώνη ανάπτυξης των ριζών καθώς τα λιπάσματα αυτά δε φτάνουν ως το ριζόστρωμμα με επιφανειακή λίπανση επειδή κατακρατούνται στα επιφανειακά στρώματα. Ακολουθεί ισοπέδωση για να διευκολυνθεί η εφαρμογή άλλων περιποιήσεων αργότερα.
Τα δενδρύλλια φυτεύονται σε μεγάλη απόσταση το ένα(7μΧ7μ) από το άλλο γιατί αναπτύσσουν μεγάλη κόμη και όταν δέχονται σκιές δεν καρποφορούν ικανοποιητικά , συνήθως 25-28 δένδρα ανά στρέμμα .
Τα τελευταία χρόνια έχουν διαδοθεί οι χαμηλές θαμνώδεις μορφές με πυκνές (4μΧ4μ)φυτεύσεις γιατί προσφέρονται για εντατική εκμετάλλευση.
Επειδή ορισμένες ποικιλίες είναι αυτόστειρες για καλύτερη σταυρογονιμοποίηση φυτεύονται 2-3 ποικιλίες μαζί. Στα πρώτα χρόνια μετά την εγκατάσταση του ελαιώνα γίνονται συχνές αρδεύσεις 3-5 το καλοκαίρι και ψεκασμός για την "μύγα" που τρώει τους τρυφερούς βλαστούς και ξεραίνει στο τέλος το δένδρο - και απομακρύνονται τα ζιζάνια, με σκοπό να μπουν τα δενδρύλλια νωρίς στην καρποφορία.Καλύτερη περίοδος φύτευσης ειναι από μέσα ΟΚΤΩΒΡΗ ΝΟΕΜΒΡΗ, ΔΕΚΕΜΒΡΗ , ΓΕΝΑΡΗ ,ΦΛΕΒΑΡΗ,ΜΑΡΤΙΟ.
Οι ελαιώνες που είναι σε ξηρικά εδάφη απαιτούν συχνά φρεζαρίσματα για την καταστροφή των ζιζανίων, απαίτηση επικίνδυνη γιατί καταστρέφει τις επιφανειακές ρίζες των δένδρων. Γι' αυτό αφήνεται η βλάστηση να αναπτυχθεί το χειμώνα και παραχώνεται νωρίς,ΦΛΕΒΑΡΗ-ΜΑΡΤΗ πριν αρχίσει να ανταγωνίζεται τα δένδρα σε νερό και θρεπτικά στοιχεία. Γενικά η λίπανση έχει μεγάλη επίδραση τόσο στην ποσότητα όσο και στην ποιότητα της παραγωγής. Η ελιά χρειάζεται κάλιο, φώσφορο και ανάλογο άζωτο. Χρειάζεται επίσης ασβέστιο. Η οργανική λίπανση (κοπριά καλά χωνεμένη, καθώς και χλωρή λίπανση) είναι πολύ αποτελεσματική αφού συμπληρωθεί και με υπερφοσφωρικά και καλιούχα λιπάσματα.
Μεγάλη σημασία για την ελαιοπαραγωγή έχουν και οι αρδεύσεις. Η ελιά είναι ανθεκτική στην έλλειψη υγρασίας, παρουσιάζει όμως μειωμένες αποδόσεις. Η έλλειψη εδαφικής υγρασίας κατά την περίοδο από τον σχηματισμό των ταξιανθών έως την καρπόδεση είναι ο σπουδαιότερος παράγοντας ακαρπίας. Σε περιοχές με μεσογειακό κλίμα, που οι περισσότερες βροχοπτώσεις είναι από το φθινόπωρο μέχρι τις αρχές της άνοιξης, σπάνια παρουσιάζεται έλλειψη εδαφικής υγρασίας κατά την κρίσιμη περίοδο, σε αυτές όμως τις σπάνιες περιπτώσεις 1-2 αρδεύσεις έχουν ευνοϊκή επίδραση. Επίσης 2-3 ποτίσματα κατά τη θερινή περίοδο είναι πολύ ωφέλιμα στην καρποφορία.
Πολύ σημαντική επίδραση στην ελαιοπαραγωγή έχει το κλάδευμα, γιατί, με αυτό, το δέντρο διαμορφώνεται και προσαρμόζεται καλύτερα στις δυνατότητες του περιβάλλοντος, ενώ συγχρόνως διευκολύνεται η συλλογή του καρπού, η καταπολέμηση ασθενειών κ.ά. Το κλάδευμα αποβλέπει στον όσο το δυνατό μετριασμού του ύψους του δέντρου. Πολύ διαδεδομένο στην Ελλάδα είναι το κύπελλο. Τα δενδρύλλια κλαδεύονται αμέσως μετά την φύτευση σε ύψος 70-80 εκατοστόμετρα,, τα μονοετή , από το έδαφος. Επιδίωξη κατά τα πρώτα χρόνια είναι η δημιουργία πλάγιων βλαστών με 3-5 βασικούς βραχίονες γύρω από έναν κεντρικό άξονα, ο οποίος αργότερα αφαιρείται. Στα επόμενα χρόνια, ώσπου το δένδρο να μπει στην καρποφορία, το κλάδευμα περιορίζεται στο ελάχιστο. Με την είσοδο στην καρποφορία, αν δε γίνονται σοβαρές επεμβάσεις, το δέντρο παίρνει τελικά το ελεύθερο σφαιρικό σχήμα. Δεδομένου ότι μόνο τα καλά αεριζόμενα και φωτιζόμενα κλαδιά, ανθοφορούν και καρποφορούν, και ιδιαίτερα αυτά που βρίσκονται στην περιφέρεια, οι περισσότεροι από τους βλαστούς που αναπτύσσονται στο εσωτερικό των βραχιόνων αφαιρούνται. Η ελιά ανθοφορεί και καρποφορεί σε διετή κλαδιά. Για την αποφυγή της ανά διετία καρποφορίας (παρεκαυτοφορία) πρέπει να εφαρμόζεται, εκτός από το κλάδεμα για τη συντήρηση του σχήματος, βλαστολόγημα, καθώς και καθάρισμα, με την αφαίρεση των λαίμαργων, των ξερών και των πυκνών κλαδιών.
Πολλαπλασιασμός
Η ελιά πολλαπλασιάζεται τόσο με αγενή πολλαπλασιασμό, με μοσχεύματα και παραφυάδες, όσο και με εγγενή, με σπόρο. Τα δενδρύλλια που προέρχονται από σπόρο εμβολιάζονται πάντα, γιατί οι σπόροι δεν αποδίδουν την ποικιλία του μητρικού δέντρου από την οποία έχουν προέλθει. Ο εγγενής πολλαπλασιασμός δε χρησιμοποιείται ευρέως, κυρίως γιατί τα δενδρύλλια μένουν πολλά χρόνια στο φυτώριο μέχρι να αναπτυχθούν και γιατί δίνει δενδρύλλια ανομοιόμορφα όσον αφορά τη ζωηρότητα βλάστησης, κάτι που αποτελεί μειονέκτημα για τους σύγχρονους ελαιώνες.
Στην Ελλάδα είναι διαδεδομένος και ο πολλαπλασιασμός με εξημέρωση της άγριας ελιάς (Olea europea ssp. oleaster) που είναι ευρέως εξαπλωμένη και στοιχείο φυσικής βλάστησης στη Μεσόγειο.
Οι άγριες ελιές μεταφέρονται σε φυτώριο της ΤΡΑΓΑΝΑΣ και εμβολιάζονται . Οι εμβολιασμένες άγριες ελιές που αναπτύσσονται σε φυτώριο είναι γνωστές ως εμβολάδες. Καλό είναι να φυτεύονται δενδρύλια μονοετή-διετή διότι
αναπτύσσουν το δικό τους ριζικό σύστημα στο έδαφος ,εγκλιματίζονται στο τοπικό έδαφος και αντέχουν περισσότερο και καρποφορούν πιο γρήγορα.
Για τον πολλαπλασιασμό της ελιάς χρησιμοποιείται ευρέως ο αγενής πολλαπλασιασμός. Πιο διαδεδομένος είναι ο πολλαπλασιασμός με μοσχεύματα σκληρού ξύλου (γροθάρια, τμήματα ώριμου βλαστού μετά το τέλος της βλαστικής περιόδου). Τα μοσχεύματα κόβονται από βραχίονες με μεγάλη διάμετρο, στρωματώνονται στο έδαφος ή σε σακούλες, όπου ριζοβολούν και βλαστάνουν μετά από μερικούς μήνες. Πιο μεγάλη επιτυχία έχουν τα μοσχεύματα που κόβονται από τον κορμό, κοντά στο λαιμό, όπου υπάρχουν υπερπλάσιες (γόγγροι). Οι γόγγροι αποκόπτονται, φυτεύονται και δίνουν πολλά έριζα φυτώρια, τα οποία αποσπώνται και φυτεύονται σε φυτώρια. Οι γόγγροι μπορεί να κόβονται σε κομμάτια, καθένα τους με ένα μέρος φλοιού (τα κούκα), που στρωματώνονται σε άμμο και αφού βλαστήσουν μεταφέρονται σε σακούλες ή φυτοδοχεία όπου ριζοβολούν.
Διαδεδομένος είναι και ο πολλαπλασιασμός με φυλλοβόλα μοσχεύματα που ριζοβολούν σε υδρονέφωση. Αυτά αποκόπτονται από ετήσιους βλαστούς και διαθέτουν 2-4 φύλλα.
- Πώς αναπτύσσεται η ελιά;
- Η ελιά είναι ένα εργοστάσιο, το οποίο παίρνει ενέργεια από τον ήλιο και ουσίες που τραβάει από τις ρίζες, και μετατρέπεται σε ξύλο. Ο καρπός της ελιάς, προέρχεται από τον οφθαλμό. Ο οφθαλμός, μπορεί το Φλεβάρη να μετατραπεί σε κλαδί, αν το δέντρο είναι κουρασμένο. Αν το δέντρο είναι ξεκούραστο, τότε μπορεί να κάνει καρπό. Τον Απρίλη και Μάη μήνα, γίνεται η άνθηση της ελιάς, και ανάλογα στα τέλη Απρίλη ή του Μάη η ελιά πρασινίζει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου